Sjecam je se kako da ne, mada se li

Sjecam je se kako da ne, mada se lika bas i ne sjecam...daj Snezi moje saucesce, sok je to, pogotovo tako iznenada... od toga je umrla i moja majka, doduse drugi udar, pola godine nakon prvog, bio je fatalan. Uvijek mislim da nisam otisao ovamo da se to mozda ne bi desilo, nije joj bilo pravo sto sam otisao da radim po kafanama sa fakultetskom diplomom, a i uopste sto sam otisao od kuce. Mislim da je ta nervoza isto uticala, ustvari je umrla nepunu godinu nakon mog odlaska u NL. Top je bila kap koja joj je prelila casu, i sama je govorila da se jos samo nada da ce od mene da bude nesto, kako otac tako i moj brat su je razocarali, svaki na svoj nacin, ali to je duga i neka druga prica. Na karaju krajeva i ja sam ostao 'proppali kapital' kako me vec zvao moj prof. matematike u gimnaziji. Vidovit je bio, vidim iz ove perspektive.
Veoma mi je drago sto si se javila, zadnjih dana sam se vec bio uznemirio, i s obzirom da dolazi proljece rekoh gotovo je zaljubila se se u nekog carapana. Ja sam imao nesto posla a i kad ga nemam mnopgo sam zaokupljen oko djece, tako da nikad nisam opusten, sad mi je valjda ova tvoja poruka dala inspiraciju, na kratko.
NAsa obljetinca, eeh to je stvarno daleko, kao da je bilo u nekoj drugoj vasioni, pogotovo za mene, posto sam Srbiju gotovo i zaboravio, da kazem, kako izgleda mislim, mda redovito, svkodnevno pratim sta se tamo zbiva.
Ne govoris da li si bila negde, na skijanju ili bilo gdje, i sta si radila, nije valjda da samo radis i drzis casove. Nazvao sam te neki dan na posao, negdje oko 1- 2 a i ne znam koji je dan bio, prosle nedjelje svakako. Na svu srecu niko se nije javio. Naime, kao sto rekoh htio sam da te cujem ali nisam znao sta da ti pisem pa sam se latio telefona. I sinoc sam bio sam kod kuce i mislio da li da te nazovem, ali ipak nisam, ne znam sta radis, mozda drzis casove, ili si sa nekim sta ti ga ja znam.
Eto toliko, primi i ti poljubac, i pomisli ponekad na mene sutra... Sve bi bilo drugacije da sam ja malo drugaciji..

Posto sutra necu da radim, ajd da danas, malo unapred ti cestitam nasu godisnjicu i jubilej...30 godina od pocetka ljubavi.
Eee... tada daleke 83, je bio pocetak, a da li jos traje...to ne mogu da kazem bez tebe. Ne mogu o tome da govorim samo u svoje ime.
posto se ti meni ne javljas, nemam ni zelju da se nesto dopisujem, jer me uvek tvojim hladnim stavom ohladis...kad si ti u elementu, onda mi je sve drugacije i dobijem inspiraciju da svasta pisem...a ovako nista....
Sad mi pade na pamet da ti kazem...prosle nedelje je umrla Snežina majka...Ljubinka...Vladina gazdarica ne znam da li je se secas... Iznenada... Mozdani udar...i posle nekoliko sati je umrla...
eto toliko od mene...da ne bude sve bas bezveze...evo jedan poljubac u ime nase ljubavi...kakve-takve...

Resultaten (Nederlands) 1:

Ik herinner me haar als niet, hoewel de cijfers niet echt herinneren ... geef Sneža Gecondoleerd, sap, vooral zo plotseling ... waarvan ze na de eerste dood en mijn moeder, weliswaar een beroerte, een half jaar, was is fataal. Ik denk altijd dat ik ging hier dat het niet gebeurd zou zijn, ze had gelijk ik ging werken in cafes met een universitair diploma, en in het algemeen ik het huis was. Ik denk dat de nervositeit ook beïnvloed, in feite, stierf minder dan een jaar na mijn vertrek in de NL. Top was de druppel die ze de laatste druppel was, en ze is ook gezegd dat het nog steeds gewoon hoopt dat ik iets zowel vader en mijn broer was een teleurstelling, elk op hun eigen manier, maar het is lang en enkele andere verhaal . Aan de uiteinden van Karaj en bleef ik 'proppali hoofdstad' als ik al mijn professor genoemd. wiskunde op de middelbare school. Veeleisende was, ik kan het zien vanuit dit perspectief.
'ben erg blij om te horen van u, de laatste dag dat ik was al boos, en sinds de komst voorjaar zei ik viel bijna in de liefde in een CARAPANI. Ik heb wat werk gehad en als ik niet mnopgo'm bezig met de kinderen, zodat ik nooit ontspannen, nu ik denk dat dit uw bericht op voorwaarde dat de inspiratie voor een korte tijd.
Onze obljetinca, eeh het is echt ver weg, zoals het was in een andere Aerospace, vooral voor mij, aangezien ik bijna Servië en vergat te zeggen, dat er gemeen uitziet, MDA regelmatig, svkodnevno volg wat er aan de hand daar.
'bent u niet te vertellen dat je ergens bent geweest, skiën of waar dan ook, en wat je niet gedaan Ik denk dat je gewoon doet en je houdt klassen. Ik noemde u de andere dag op het werk, rond 1-2 en ik weet niet welke dag het was, vorige week natuurlijk. Gelukkig, niemand antwoordde. In feite, als ik zei dat ik wilde horen, maar wist niet wat je schrijft, dus ik begonnen met het maken gebruik van de telefoon. En gisteravond was ik thuis en ik dacht dat als ik bel je, maar ik weet nog steeds niet wat je doet, misschien gaat het met lessen, of je bent met iemand die je wat ik weet van hem.
Zoveel, en je een kus te ontvangen, en soms dacht te me morgen ... Het zou anders zijn als ik was een beetje anders .. Want morgen zal ik niet doen, C'mon vandaag, een beetje vooruit te feliciteren ons jubileum en verjaardag ... 30 jaar sinds het begin van de liefde. Eee ... dan terug in 83 , was het begin, en dat het nog gaat ... Ik kan niet zeggen dat zonder jou. Ik kan er niet over praten alleen op uw naam. procent van deze ik niet halen, ik heb geen zin om overeen iets hebben, want ik ben altijd uw koele houding koel je af ... als je in het element, dan zijn we allemaal verschillend en ik krijg inspiratie Ik schrijf van alles ... maar niets zoals dit .... Nu is het aan mij om u te vertellen ... vorige week overleed Snežina moeder ... Ljubinka regering hospita ... Ik weet niet of je weet het ... Plotseling ... slag ... en na een paar uur dat ze stierf ... dat is genoeg voor mij ... niet alles te zijn bass zuigt ... hier is een kus in de naam van onze liefde ... zo-zo ...